زمستان ۱۴۰۳
چکیده - خبر اینگونه بود: فروپاشی کامل یک ساختمان 6 طبقه شامل 16 واحد مسکونی به دلیل ضعف ساختاری. واضح و روشن است که عامل اصلی فروریزش ساختمان شش طبقه منطقه زیتون کارمندی، ضعف عمده در اجرا، نظارت و احتماال در طراحی و نادیده انگاشتن شرایط ساخت‌گاهی بوده است. این حوادث، نه صرفاً فرو ریختن آجر و بتن، بلکه فروپاشی اعتماد مردم به ایمنی زندگی‌شان است، جایی که خانه، دیگر مأمن نیست و هر سقفی می‌تواند فرو ریزد. اگر عقربه‌های ساعت کمی جلوتر بودند، اگر این حادثه به جای ۱۲ و نیم شب، در ساعت ۳ صبح رخ می‌داد، شاید امروز روایت دیگری از این تراژدی‌ها داشتیم. روایتی از ده‌ها نفر در خواب که زیر سقف‌های فرو ریخته دفن می‌شدند. گاه تنها چند ساعت، چند دقیقه و حتی چند ثانیه، مرز میان یک حادثه و یک فاجعه را رقم می‌زند.
بحران پیش آمده، نمونه‌ای از بحران شهری بود که دستگاه‌هایی از جمله شهرداری، بنیاد مسکن، سازمانی فنی و مهندسی و برخی دستگاه‌های حوزه شهری در را دخیل می‌کرد. هر دو حادثه پیامدهای جانی و اقتصادی گسترده‌ای به دنبال داشت و بر معیشت خانواده‌های زیادی در منطقه تأثیر منفی گذاشت. ارزیابی ابعاد مختلف این حادثه نشان می‌دهد، حداقل 4 عامل اصلی در بروز آن نقش داشته است:
· مالک: بی‌توجهی به انتخاب پیمانکاران حرفه‌ای و استفاده از مصالح باکیفیت.
· پیمانکار: اجرای ضعیف پروژه و استفاده از نیروی کار غیرحرفه‌ای.
· طراح: طراحی ضعیف و نادیده گرفتن اصول ایمنی و مهندسی.
· ناظر: ضعف در کنترل و نظارت بر مراحل مختلف ساخت و ساز.
